یادداشت/ پرویز کرمی
کهربای کمال
ارتباط، جان جهان است و جوهر زمان. با ارتباط است که همه چیز معنا می یابد و شکل می گیرد. عجیب تر آنکه، ارتباط آنجایی قابل مشاهده است که به چشم نمی آید و دیده نمی شود.
*پرویز کرمی
هنوز، همگان در حیرت از ابهت هستیاند. هنوز نمی دانیم کجای این کائناتیم و کهکشان ها چه تعدادند. هنوز دورترین جایی که در عالم دیده ایم، نزدیک ترین جای جهان است. سپس حیران تر می شویم، آنگاه که به عظمت ذرات درون خود نیز نمی توانیم پی ببریم و تسلیم این ماهیت عظیم ایم. با این همه، تمام آنچه که ناپیدا و بی پایان جلوه می کند، با یک ماهیت ساده و آشنا، قابل لمس می شود و دست یافتنی؛ ارتباطات. ارتباط، جان جهان است و جوهر زمان. با ارتباط است که همه چیز معنا می یابد و شکل می گیرد. عجیب تر آنکه، ارتباط آنجایی قابل مشاهده است که به چشم نمی آید و دیده نمی شود. هوا را نمی بینیم اما بدون آن همه چیز به هم می رسید. مغناطیس را احساس نمی کنیم اما عدم اش، عدم همه چیز است. صدا و نور نیز، از این دست هستند. همه اینان، سفیر تماس اند و رسول رابطه. پس آنچه که به غایت، قابل باور است، خود زندگی بودن رابطه است و ارتباط، یعنی حیات.
در جامعه و میان مردم نیز، زندگی را بر همین روال، معنا می یابد. برای همین است که وقتی می گویند، ایرانیان مردمانی میهمان نواز هستند، همه چیزش قابل اثبات است و صاحب ریشه. یا اگر می گوید هم وطنان ما مقاوم و خلاق هستند، کاملا درک می شود. یا حتی اگر نقد بر رفتارهای ما ایرانیان می شود، بعضا در جامعه دیده می شود. اینها همه به واسطه ارتباطات است که شکل می گیرد. بنابراین اصلی ترین راهی که می شود یک جامعه را به سمت صعود یا حتی به سقوط برد، همین ارتباط است. وجود رسانه ها، مثال درست و مناسبی برای اثبات این ادعا است. مدتی هم که با ظهور شبکه های اجتماعی و مجازی روبه رو هستیم، اهمیت رسانه و در حقیقت، میزان ارزش و شکوه ارتباط را می توانیم کاملا درک کنیم.
به تازگی وارد قرن پانزدهم هجری شمسی شده ایم. امسال سال تولید؛ دانش بنیان و اشتغال آفرین است. هزاران شرکت دانش بنیان و خلاق و فناور در کشورمان مشغول کار و تلاش اند. دستاوردهایشان گاهی حیرت انگیز و افتخارآفرین است. بسیاری از چالش های پیش رویمان در سال های اخیر را توانسته ایم از این طریق مرتفع کنیم. توانسته ایم در دنیا، شمه های زیادی از توانمندی هایمان را به رخ بکشیم و قد علم کنیم. شبکه ارتباطی که در بین شرکت های دانش بنیان و خلاق ایجاد شده و امروز با نام زیست بوم نوآوری و فناوری از آن یاد می کنیم، توانسته است زمینه های بروز ایران نو و توسعه یافته را فراهم آورد. ارتباطی ها در این عرصه نقش هوا را دارند، مانند میدان مغناطیسی عمل می کنند. همه بازیگران و دستاوردهایشان، با ارتباط و تلاش ارتباطی ها، معنا می یابد و به منصه ظهور می رسد. جان می گیرد و رخ می نماید.
امروز که روز روابط عمومی و ارتباط است را به همه زحمت کشان این عرصه تبریک می گویم و امیدوارم هر چه زودتر همه دغدغه مندان ایران اسلامی، به اهمیت ارتباطات و دست اندرکاران آن، بیش از پیش، واقف شوند و ارتباطچی ها و رسانه ای ها نیز، برکت وجودشان را بالاتر از قبل، دریابند و برای سربلندی و پیشرفت کشورمان عزیزمان، با جان و دل فعالیت کنند. فردا، حاصل اتصال لحظه های امروز است. لحظه های امروز را خوب بسازیم.
*مشاور رئیس و سخنگوی بنیاد ملی نخبگان
نظر دهید